تعیین اثربخشی آموزش مهارت‌های اجتماعی بر بهبود هراس‌اجتماعی و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان کودکان آسیب دیده شنوایی

مقدمه: آسیب شنوایی یکی از پراسترس­ترین ناتوانی حسی است که در والدین و خانواده دلواپسی در مورد تحول فرزند و روابط اجتماعی او ایجاد می­کند. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی بر بهبود هراس­اجتماعی و راهبردهای تنظیم هیجان در کودکان آسیب دیده شنوایی انجام شد.  روش: این پژوهش از نوع نیمه تجربی بوده و از  طرح  پیش­آزمون - پس­آزمون با گروه شاهد استفاده شد. نمونه آماری 30 نفر از دانش­آموز دختر ناشنوا و کم­شنوا مراکز استثایی شهر تهران تشکیل می­دهند که به صورت نظاممند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و شاهد تخصیص داده شدند. ابزارهای جمع این پژوهش شامل، پرسشنامه­های تنظیم هیجان شناختی (CERQ) مقیاس هراس اجتماعی(SPIN)  بود. از هر دو گروه پیش­آزمون، پس­آزمون به عمل آمد. در فرآیند اجرا، گروه مداخله به مدت 17 جلسه هفتگی تحت آموزش مهارت­های اجتماعی مبتنی بر رویکرد والکر قرار گرفتند.   یافته ­ها: نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مهارت­های اجتماعی بر هراس­اجتماعی و راهبردهای تنظیم هیجان شناختی مؤثر است (0/001>P). به طوری که نمرات پس­آزمون هراس اجتماعی و تنظیم هیجان شناختی کاهش قابل توجهی نسبت به نمرات پیش­آزمون داشتند.   نتیجه ­گیری: با توجه به یافته­های بدست آمده در مورد اهمیت و نقش مهارت­های اجتماعی در سازگاری و موفقیت افراد، بویژه دانش­آموزان ناشنوا و دارای نقص شنوایی می­توان با آموزش مهارت­های اجتماعی هراس­اجتماعی این افراد را کاهش و تنظیم هیجانی شان را بهبود بخشید.